«Επιτέλους σταματήστε, είμαστε οικογένειες με παιδιά»: Η ανατριχιαστική στιγμή που γυναίκα ουρλιάζει απέναντι στα ΜΑΤ
Κάποιες φορές, όπως αυτή, ντρέπεται και η ντροπή

Μπορούν τα ΜΑΤ να σταματήσουν ένα ανθρώπινο ποτάμι οργής; Εγώ θα ρωτήσω το άλλο. Μπορεί μια μάνα να πάψει να πονά για το νεκρό παιδί της;
Βεβαίως, ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενο να υπάρξουν επεισόδια κατά τη διάρκεια της μεγαλειώδους συγκέντρωσης διαμαρτυρίας για τις ζωές που χάθηκαν στη σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου του 2023.
Καθόλου έκπληκτοι, λοιπόν, παρακολουθήσαμε τα ΜΑΤ να ρίχνουν χημικά και κρότου λάμψης ακόμα και στο τραγικότερο του τραγικού. Σε μανάδες που πονούν τον χαμό των παιδιών τους μέσα στα συντρίμμια δύο τρένων. Επειδή εν τοιαύτη περιπτώσει το βαρέλι δεν έχει πάτο, η μεγάλη συγκέντρωση έληξε με την αστυνομία να «πνίγει» την πλατεία Συντάγματος στα δακρυγόνα, την ώρα που χιλιάδες κόσμου ζητούσαν δικαιοσύνη και διεκδικούσαν τη μη αποδοχή της συγκάλυψης για το έγκλημα των Τεμπών.
Προσωπικά, ανατρίχιασα με την αδελφή των διδύμων, με τον Πλακιά που έσκυψε και φίλησε τα ονομάτων των κοριτσιών του, με τη δύναμη ψυχής της Καρυστιανού, με την εικόνα των ενωμένων Ελλήνων σε όλη τη χώρα. Μια ακόμα στιγμή που μου έμεινε ήταν μια γυναίκα - μητέρα προφανώς - που στάθηκε μόνη της απέναντι σε διμοιρία των ΜΑΤ και ζήτησε το αυτονόητο. Ζήτησε σεβασμό. «Επιτέλους σταματήστε, είμαστε οικογένειες με παιδιά», φώναξε.
Το γράφω ανατριχιασμένη και νομίζω πως όσες φορές και να δω τη στιγμή, έτσι θα είναι. Νομίζω πως όσες φορές και να το δω, θα ντρέπεται και ντροπή.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να βρούμε οξυγόνο, σε μια χώρα που ζούμε από τύχη.
Δείτε παρακάτω το βίντεο: