Σπαράζει καρδιές η Ζωή Παπαδοπούλου: «Όμορφό μου κορίτσι...» - Το συγκινητικό μήνυμα για την Αγάπη Τσακλίδου που χάθηκε στα Τέμπη
Η αδικοχαμένη Αγάπη ήταν μαθήτρια της γνωστής τραγουδίστριας
Τέμπη: Ένας χρόνος συμπληρώθηκε χθες, 28 Φεβρουαρίου, από την ημέρα που βάφτηκε «μαύρη» για την Ελλάδα, καθώς 57 ψυχές έχασαν τη ζωή τους στη φονική σύγκρουση δύο τρένων στα Τέμπη.
Ένα από τα θύματα που πέθαναν τόσο άδικα ήταν και η 23χρονη Αγάπη Τσακλίδου, η οποία ήταν μαθήτρια της Ζωής Παπαδοπούλου. Η γνωστή τραγουδίστρια δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram ένα βίντεο γεμάτο από φωτογραφίες της, το οποίο συνόδευσε με ένα σπαρακτικό μήνυμα.
«Η Αγάπη. Είχα την τύχη να είναι μαθήτρια μου, και να έχω ηχογραφήσει τα μαθήματα μας. Οι αγαπημένες της ερμηνεύτριες η Πίτσα Παπαδοπούλου και η Χάρις Αλεξίου. Εδώ η Αγάπη τραγουδάει το “Μινοράκι”, τόσο όμορφα και ζεστά, είχαμε πει ότι θα ετοιμάζαμε ένα ντέμο με δύο τραγούδια ένα από αυτά θα ήταν κι αυτό. Μπήκε όμως στο πιο “ασφαλές μέσο”, στο τρένο των Τεμπών και δεν γύρισε στους γονείς της, σε εμάς, στη ζωή της. Ταλαντούχο μου όμορφο και αληθινό κορίτσι, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ και πίστεψε με, θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να ηρεμήσει η όμορφη και σπάνια ψυχή σου» έγραψε η Ζωή Παπαδοπούλου.
Τραγωδία στα Τέμπη: «Έξι ημέρες μετά μας είπαν ότι έχουν όλη τη σωρό» - Τσακίζει κόκαλα ο γιος της Βασιλικής Χλωρού που χάθηκε στο δυστύχημα (video)
Τέμπη: Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα, 28 Φεβρουαρίου, από την ημέρα που βάφτηκε «μαύρη» για την Ελλάδα, καθώς 57 ψυχές έχασαν τη ζωή τους στη φονική σύγκρουση δύο τρένων στα Τέμπη.
Ο Χριστόφορος Κωνσταντινίδης, που έχασε τη μητέρα του -Βασιλική Χλωρού- στην τραγωδία, ήταν καλεσμένος στη Super Kατερίνα.
«Έχουμε μεγαλώσει στα τρένα, ο παππούς μου ήταν σιδηροδρόμος και όταν συνταξιοδοτήθηκε αγόρασε σπίτι στον σταθμό Λαρίσης για να ακούει τα τρένα, η μητέρα μου μεγάλωσε με τον ήχο τους. Η μητέρα μου έκατσε στη Λάρισα μία μέρα παραπάνω και δεν έφυγε μαζί μας. Με πήρε η αδελφή μου το βράδυ για να μου πει για το δυστύχημα. Το είχα σίγουρο ότι άνθρωπος ζωντανός δεν βγαίνει από κει μέσα, η μητέρα μου ταξίδευε πάντα στα πρώτα βαγόνια. 5 μέρες μετά δεν ξέραμε τι γίνεται. Την Κυριακή μας είπαν ότι έχουν όλη τη σορό. Είμαστε από τους τυχερούς. Άλλοι άνθρωποι πήραν χαρτί για παλικάρια 2 μέτρα. Μας κουνάνε το δάχτυλο, το μόνο που δεν μας έχουν πει είναι ότι φταίμε που μπήκαμε. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ελεύθεροι.
Παλεύουμε όλοι μαζί γιατί έτσι μας έμαθε η μητέρα μας.
Ποιος να επικοινωνήσει μαζί μας; Κάναμε ειρηνικές διαδηλώσεις με πανό και μας φέρονταν σαν τρομοκράτες.
Η δικαίωση θα έρθει, θα το πάμε μέχρι το τέλος και ένας από μας να μείνει.
Οι νεκροί φωνάζουν. Δεν θέλω ακόμα να πάω στο σημείο της τραγωδίας.»
Aκολουθήστε μας στo Google News
