«Δηλητηριώδης» ο Γιάννης Μπέζος: «Αυτή βολεύεται με τη μετριότητα...»

Είναι ίσως ο ηθοποιός με τον πιο αιχμηρό λόγο εδώ και δεκαετίες και αυτό δεν αλλάζει. Ο Γιάννης Μπέζος έδωσε ακόμη μία συνέντευξη-χείμαρρο, αυτή τη φορά στο «Βήμα».

Δείτε επίσης: Βροντερό «όχι» για Γιάννη Μπέζο και Ναταλία Τσαλίκη: «Οι γονείς μου δε μου έδωσαν ποτέ...»

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Μετά το τέλος του Survivor 2024: Ο Ατζούν Ιλιτζαλί πήρε τη μεγάλη απόφαση για το Exathlon με Γιώργο Λιανό και Σάκη Κατσούλη

Γιάννης Μπέζος: «Ούτε η κοινωνία απαιτεί σήμερα, ούτε μπορείς να βαφτίζει το παρελθόν μέλλον»

Πώς βλέπει τη σημερινή κοινωνία ο ίδιος και με ποιον τρόπο πιστεύει πως η νέα γενιά μπορεί να αλλάξει τα πράγματα;

«Τώρα πια όχι ιδιαίτερα. Είμαι στον αστερισμό του σχεδιασμού πλέον. Εγώ ό,τι είχα να κάνω το έκανα. Έκανα πολύ περισσότερα από αυτά που ονειρεύτηκα. Βεβαίως κάνω σχέδια και αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως είναι η συνύπαρξη με τους νεότερους - είναι ένα στοίχημα. Και εννοώ τη γενιά πάνω από 40-45. Που έχουν κάτι καινούργιο να πουν, με τα ελαττώματά τους βέβαια, όπως όλοι μας, αλλά σίγουρα με αυτή τη δημιουργική αμηχανία.

Ενώ οι άνθρωποι της γενιάς μου λίγο πολύ τα έχουν κάπως έτοιμα. Εκτίμησή μου είναι, και το λέω κατ' επανάληψη, ότι η γενιά που είναι τώρα στα 30 θα κάνει τη διαφορά σε λίγα χρόνια. Απλώς θέλει χρόνο. Δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος.

Είμαι περισσότερο απογοητευμένος από ανθρώπους της δικής μου ηλικιακής γενιάς. Διότι πρέπει να κάνουμε και λίγο την αυτοκριτική μας, ότι δεν έγιναν και τόσο καλά τα πράγματα, ενώ είχαμε όλα τα περιθώρια - αναφέρομαι στις δεκαετίες ’80 και ’90. Κάτι δεν κάναμε καλά και τώρα το πληρώνουν οι νεότεροι.

Λέμε καμιά φορά ότι οι νεότεροι δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με την πολιτική, έχουν μια απογοήτευση, επαναστατούν πιο εύκολα, είναι πιο απαιτητικοί... Αλλά δεν νομίζω ότι φταίνε. Δεν δώσαμε μια ελπιδοφόρα συνέχεια. Δημιουργήσαμε μια χώρα που χρεοκόπησε, τα ’κάνε ρόιδο, κόντεψε να γελοιοποιηθεί.

Αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι που ακόμα δεν το έχουμε αποτιμήσει μέσα μας. Ούτε οι παλαιότεροι, που μπορεί να μη θέλουν, ούτε οι νεότεροι. Αλλά οι νεότεροι θα το κάνουν και κάπου θα μας ζητήσουν και τον λόγο.

Τους στερήσαμε τη χαρά τού να προσπαθούν να κατακτήσουν κάτι, την ουσιαστική γνώση, να γνωρίσουν δηλαδή περισσότερο τον εαυτό τους. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Ούτε η κοινωνία απαιτεί σήμερα. Βολεύεται με τη μετριότητα. Ούτε μπορείς να βαφτίζει το παρελθόν μέλλον».