Το «μπαλκόνι του Ταΰγετου»: Το μικροσκοπικό χωριό με τις καταπράσινες πλαγιές που «αγγίζει» ουρανό
Μη χάσετε και τη Γιορτή Τσίπουρου!
Το λένε και «μπαλκόνι του Ταΰγετου», και όχι άδικα!
Κτισμένο σε υψόμετρο που σχεδόν ακουμπά το χιλιόμετρο (970 μέτρα, για να ακριβολογούμε), το χωριό Γεωργίτσι Λακωνίας επιβλέπει από ψηλά τις καταπράσινες πλαγιές του Ταΰγετου.
Με την ευκαιρία δείτε το χωριό της Πελοποννήσου με το βαθύ φαράγγι που λατρεύουν οι «ψαγμένοι».
Καταπράσινες πλαγιές, δάση και έλατα
Το χωριό βρίσκεται στην βορειοανατολική πλευρά του όρους Ταΰγετος, κοντά στα σύνορα της Λακωνίας με την Αρκαδία. Λόγω του υψομέτρου του επιτρέπει την θέαση μεγάλου μέρους της πεδιάδας της Σπάρτης. Πάνω από τα τελευταία σπίτια του χωριού απλώνεται πυκνό δάσος από καστανιές και σε μεγαλύτερα υψόμετρα δάσος από έλατα και μαυρόπευκα. Κάτω από το χωριό και κατεβαίνοντας προς την πεδιάδα υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις ελαιοδέντρων και σε πολλά σημεία πλάτανοι που μαρτυρούν την παρουσία νερού.
Τα πέτρινα σπιτάκια με τις κόκκινες κεραμιδοσκεπές, η δροσερή πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο, το υπέροχο κτίριο του σχολείου που κτίστηκε το 1933 και σήμερα στέκει σιωπηλό αξιοθέατο, το καστανοδάσος με τα χωμάτινα μονοπάτια του, και οι περίτεχνες εκκλησίες –κάθε γειτονιά και η δικιά της– κάνουν κάθε βόλτα στο χωριό ενδιαφέρουσα.
Σχέσεις με τον Απόδημο Ελληνισμό
Μεγάλο μέρος του πληθυσμού του χωριού μετανάστευσε το στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα σε Καναδά, Αυστραλία, Αφρική και στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στις Ανατολικές ΗΠΑ, σε μεγαλουπόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Ρίτσμοντ αλλά και στη Βόρεια Καρολίνα, εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας που προκάλεσαν οι διαδοχικοί πόλεμοι και η ταραγμένη πολιτική κατάσταση των αρχών του 20ου αιώνα. Σήμερα, ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων ή των Ελληνοαμερικανών της Νέας Υόρκης σε περιοχές του Κουήνς, όπως η Αστόρια, έχουν καταγωγή από το Γεωργίτσι και είναι μετανάστες 1ης, 2ης αλλά και 3ης γενεάς.
Τι πρέπει να δείτε
Στο Γεωργίτσι, ο επισκέπτης μπορεί να περιπλανηθεί στα στενά σοκάκια με τα παραδοσιακά σπίτια «σκορπισμένα» στις διάφορες γειτονιές. Χαρακτηριστικό των σπιτιών αυτών είναι το γεγονός πως ήταν κτισμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να χρησιμοπιούνται και ως φρούρια, (για την αντιμετώπιση των Τουρκικών επιδρομών). Αυτό, τουλάχιστον, μαρτυρούν οι δέκα με δεκαπέντε πολεμότρυπες που υπάρχουν στο καθένα. Δεν είναι τυχαίο, βεβαίως, το γεγονός πως το χωριό δεν πατήθηκε ποτέ από Τούρκους. Κατά την Επανάσταση του 1821, για ένα χρονικό διάστημα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης φύλαγε την μητέρα του, Ζαμπία, στο Γεωργίτσι για μεγαλύτερη ασφάλεια.
Όταν βρεθείτε στο Γεωργίτσι, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε το Δημοτικό σχολείο, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο. Αντικατέστησε το παλαιό σχολείο, (κτισμένο το 1851), από το οποίο σώζονται μονάχα κάποιοι τοίχοι. Η ανέγερση του νέου σχολείου πραγματοποιήθηκε κατά τα έτη 1925-1933 με έξοδα του Φιλεκπαιδευτικού Συνδέσμου Γεωργιτσιάνων, «Ο Σωκράτης», που εδρεύει στην Αμερική. Πρόκειται, πραγματικά, για ένα κόσμημα σπάνιας αρχιτεκτονικής. Το σχολείο είναι ένα λιθόκτιστο κτίριο, από πελεκητή πέτρα Ταϋγέτου, σε σχήμα Γ με δύο προαύλια, (αγοριών και κοριτσιών). Αρχιτέκτονας ήταν ο Αναστάσιος Μεταξάς, (1862-1937), ο οποίος υλοποίησε και τα σχέδια της αναμαρμάρωσης του Καλλιμάρμαρου Παναθηναϊκού Σταδίου. Το πανέμορφο αυτό κτίριο, στο παρελθόν, χρησιμοποιήθηκε και ως σχολείο, ειρηνοδικείο και αγροτικό ιατρείο.
Στην επάνω γειτονιά του χωριού ο επισκέπτης μπορεί να δει το Μνημείο Ηρώων των Αεροπόρων που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, ενώ στην κάτω πλατεία στέκεται το απέριττο μνημείο των πεσόντων για την περίοδο 1912-1922 και για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην είσοδο του χωριού, βρίσκεται το μαχητικό αεροσκάφος F104, ως ένδειξη τιμής από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας στους υπέρ Πατρίδος Πεσόντες Αεροπόρους. Κάθε χρόνο, προς τιμήν τους πραγματοποιείται εορτασμός, ανήμερα της γιορτής των Ταξιαρχών, (8 Νοεμβρίου). Το Γεργίτσι ξεχωρίζει και για τις πολυάριθμες βρύσες που έχει, η κάθε μία με το δικό της όνομα, όπως Τσαγκαρόβρυση, Βρύση Σκρουμπέλου, Κρύα Βρύση, Βρύση του Χάχα, Βρύση του Παράσχη, Βρύση της Αγίας Μαύρας κ.α.
Τέλος, κάθε χρόνο, στα τέλη Οκτωβρίου, διοργανώνεται στο Γεωργίτσι η Γιορτή Τσίπουρου. Η γιορτή λαμβάνει χώρα στην είσοδο του χωριού, στην τοποθεσία Καρβουνόρεμα, με τα πανύψηλα πλατάνια και την ομώνυμη βρύση. Την ημέρα αυτή το τσίπουρο είναι άφθονο και συνοδεύεται από μεζέδες και φασολάδα, ενώ ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι με λαϊκή ορχήστρα.
Aκολουθήστε μας στo Google News
