Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου 2025

Αυτή είναι η αλήθεια: Ο πραγματικός λόγος που ονομάστηκε «Μέγας» ο Μέγας Αλέξανδρος

Έτσι έγινε ο πιο σπουδαίος όλων

25 Δεκεμβρίου 2022 14:01
Αυτή είναι η αλήθεια: Ο πραγματικός λόγος που ονομάστηκε «Μέγας» ο Μέγας Αλέξανδρος
Από ATHENSMAGAZINE TEAM

Ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε η σπουδαιότερη ίσως προσωπικότητα, που πέρασε στην ιστορία της ανθρωπότητας, με τον ίδιο δικαίως να παίρνει το προσωνύμιο «Μέγας» και αρκετοί ήταν οι λόγοι για αυτό, με το ερώτημα να αιωρείται αιώνια για τον τάφο του.

O θάνατος του βασιλιά ήταν ακαριαίος όταν ο λευκός χιτώνας του πλημμύρισε με αίμα. Η πανηγυρική ατμόσφαιρα και η χαρά ενός βασιλικού γάμου –του γάμου της θυγατέρας του– μετατράπηκαν γρήγορα σε θρήνο. Ο Παυσανίας, ένας από τους βασιλικούς σωματοφύλακες κινήθηκε εναντίον του και κάρφωσε ένα ξιφίδιο ανάμεσα στα πλευρά του.

Ο δολοφόνος, στην προσπάθειά του να ξεφύγει και να φτάσει στο σημείο που ένα άλογο τον περίμενε, σκόνταψε σε κισσούς και πέθανε από τα τραύματα που προκάλεσαν οι λόγχες των αμείλικτων διωκτών του. Ο Φίλιππος Β΄ πέθανε όπως είχε ζήσει: πλημμυρισμένος στο αίμα και περιστοιχισμένος από συνωμότες. Η κληρονομιά του θα άφηνε τα ματωμένα ίχνη της σε ολόκληρη την κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή.

Στα 23 χρόνια της βασιλείας του (359-336 π.Χ.) στη Μακεδονία, μια ορεινή περιοχή που ταυτίζεται γεωγραφικά με την ομώνυμη περιοχή της βόρειας Ελλάδας, είχε επεκτείνει την κυριαρχία του και σε γειτονικές περιοχές. Σταδιακά είχε μετατραπεί από ηγεμόνας μιας απομακρυσμένης ελληνικής φυλής σε αδιαφιλονίκητο κυρίαρχο του διχασμένου κόσμου των πόλεων-κρατών της νότιας Ελλάδας. Το επίτευγμα αυτό είναι αποτέλεσμα στρατιωτικών συρράξεων, διπλωματικών ελιγμών και επιγαμιών. Στα χρόνια της βασιλείας του, ο Φίλιππος Β΄ κατόρθωσε να αναδιοργανώσει τον μακεδονικό στρατό και να τον μετατρέψει σε μια από τις φοβερότερες πολεμικές δυνάμεις του αρχαίου κόσμου.

Πριν από τη δολοφονία του σχεδίαζε μια πανελλήνια εκστρατεία κατά της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών της Περσίας. Σε ηλικία μόλις 20 ετών, ο Αλέξανδρος Γ΄ της Μακεδονίας –που σύντομα θα έμενε στην ιστορία ως Μέγας– διαδέχθηκε τον Φίλιππο Β΄ και τέθηκε επικεφαλής της θρυλικής στρατιωτικής μηχανής ολοκληρώνοντας τις προετοιμασίες της εκστρατείας στην οποία οδήγησε τους Μακεδόνες με ορμητικότητα και ασυγκράτητο ενθουσιασμό. Από μικρή ηλικία ο Αλέξανδρος προετοιμαζόταν για τα βασιλικά καθήκοντά του.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν ένας κακομαθημένος πρίγκιπας. Με δασκάλους τον αυστηρό Λεωνίδα, ο οποίος απαγόρευε κάθε πολυτέλεια, τον Λυσίμαχο και τον φιλόσοφο Αριστοτέλη, ο Αλέξανδρος ήταν εξοικειωμένος με τα όπλα και την ιππασία, έπαιζε λύρα, γνώριζε σε βάθος ηθική και φιλοσοφία και ήταν δεινός συνομιλητής. Καθημερινά εξασκούνταν στο παγκράτιο, μια αρχαιοελληνική πολεμική τέχνη που περιελάμβανε επικίνδυνες λαβές, γροθιές, λακτίσματα. Ενσάρκωνε το αναγεννησιακό πρότυπο ηγέτη στην αρχαιότητα. Στα 16 του, ως αντιβασιλέας, ενώ ο πατέρας του πολεμούσε μακριά από την πατρίδα, κατέπνιξε με επιτυχία την εξέγερση των Μαίδων, μιας θρακικής φυλής την οποία εγκατέστησε στη συνέχεια σε μια πόλη που ονομάστηκε Αλεξανδρούπολη.

Με την ανάληψη της βασιλείας της Μακεδονίας μετά τη δολοφονία του πατέρα του, ο Αλέξανδρος οδήγησε τους συνασπισμένους Έλληνες στην προγραμματισμένη εκστρατεία κατά της τότε πανίσχυρης περσικής αυτοκρατορίας. Χαρισματικός και συνάμα αδίστακτος, πολέμησε πάντα από την πρώτη γραμμή ιδρύοντας μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από τη Λιβύη μέχρι την Ινδία, γεγονός που αποτέλεσε την απαρχή μιας χρυσής εποχής για τον ελληνικό πολιτισμό. 356-323 π.Χ.

Οι εμπνεύσεις που τον έστειλαν στον ουρανό

Όπως τόσοι και τόσοι πολιτισμοί πριν και μετά από αυτούς, οι αρχαίοι Έλληνες αρέσκονταν στις θεωρίες συνωμοσίας. Ανέφεραν πως η δολοφονία του Φιλίππου ήταν μια πράξη εκδίκησης του Παυσανία, του περιφρονημένου εραστή του, αλλά και ότι δύο άτομα ευνοήθηκαν απ’ αυτήν: η Ολυμπιάδα, μητέρα του Αλεξάνδρου και σύζυγος του Φιλίππου, η οποία ωστόσο κινδύνευε να χάσει το κύρος της από μια νεότερη αντίζηλο, αλλά και ο ίδιος ο Αλέξανδρος, ο οποίος εκτέλεσε γρήγορα όλους τους άλλους διεκδικητές του στέμματος και συνέτριψε εξεγέρσεις σε όλη την Ελλάδα.

Η Ολυμπιάδα με τη σειρά της για να εδραιώσει την εξουσία της, διέταξε να καούν ζωντανές η Κλεοπάτρα, η αντίζηλός της, και η κόρη της που ήταν ακόμα βρέφος. Οι ήρωες της ελληνικής μυθολογίας ενέπνευσαν τον Αλέξανδρο. Στο γενεαλογικό του δέντρο υπήρχαν θρυλικές μορφές. Συνεπώς δεν ήταν δύσκολο να πειστεί για το δικό του ξεχωριστό πεπρωμένο. Συγκεκριμένα, η γενιά του Φιλίππου καταγόταν από τον Ηρακλή, τον γιο του Δία και χαλκέντερο ημίθεο, ξακουστό για τους Δώδεκα Άθλους του.

Η αντίστοιχη της Ολυμπιάδας είχε ως πρόγονό της τον Αχιλλέα, τον σχεδόν άτρωτο πρωταγωνιστή του φημισμένου Τρωικού Πολέμου. Οιωνοί και σημάδια προδίκαζαν κάθε απόφαση, αλλά όσο κι αν αυτός ο φιλόδοξος νέος βασιλιάς έδινε την εντύπωση ότι ήταν σκλάβος του πεπρωμένου, καθώς έψαχνε νόημα στο πέταγμα των πουλιών και συμβουλευόταν τους μάντεις σε κάθε ευκαιρία, κατηύθυνε ουσιαστικά ο ίδιος τη μοίρα του.

Δημιούργησε συνειδητά τον θρύλο που θα τοποθετούσε τα κατορθώματά του πολύ ψηλότερα από εκείνα του πατέρα του. Σε λιγότερο από μια δεκαετία διέλυσε κυριολεκτικά το πάλαι ποτέ κραταιό περσικό κράτος και επέκτεινε τα σύνορα της επικράτειάς του από τη Λιβύη μέχρι την Ινδία δημιουργώντας μια πανίσχυρη αυτοκρατορία. Όπως ήταν αναμενόμενο, η εκστρατεία κατά των Περσών ξεκίνησε με μια πράξη συμβολικού χαρακτήρα.

Ο Αλέξανδρος πράγματι συνέχισε αποκεί που είχε σταματήσει ο Φίλιππος Β΄. Στις αρχές του 334 π.Χ. διέσχισε τα Δαρδανέλλια, τον στενό πορθμό που συνέδεε τη Μαύρη Θάλασσα με τη Μεσόγειο και την Ευρώπη με τη Μικρά Ασία, με 47.000 στρατιώτες και μισθοφόρους από ολόκληρη τη Μακεδονία και τα ελληνικά βασίλεια. Μόλις αποβιβάστηκε από το πολεμικό πλοίο του με όλο τον επίσημο οπλισμό του, το πλουμιστό του κράνος και τον χρυσό του θώρακα, ο μελλοντικός αυτοκράτορας πέταξε το δόρυ του που καρφώθηκε στο ανυπεράσπιστο έδαφος της Μικράς Ασίας.

Με την κίνησή του αυτή δήλωνε την απαρχή μιας εκστρατείας που θα οδηγούσε στην κατάκτηση περίπου 200.000 τετραγωνικών μιλίων γης και στον θάνατο χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές. Η ακτογραμμή της Μικράς Ασίας που σήμερα ανήκει στην Τουρκία ήταν τότε διάσπαρτη από ελληνικές πόλεις που βρίσκονταν υπό την εξουσία των Περσών.

Μια απ’ αυτές, η Τροία, είχε ιδιαίτερη σημασία για τον Αλέξανδρο, καθώς στον πόλεμο που έγινε εκεί ο πρόγονός του, ο Αχιλλέας, έχασε τη ζωή του. Αντίγραφο της ομηρικής Ιλιάδας, δώρο του Αριστοτέλη, είχε πάντοτε μαζί του ο Αλέξανδρος το οποίο διάβαζε καθημερινά. Αφού πραγματοποίησε θυσίες στον τάφο του Αχιλλέα και στη συνέχεια επισκέφθηκε έναν κοντινό ναό της Αθηνάς, της θεάς της σοφίας, του παρουσίασαν τα όπλα του προγόνου του. Εκεί, πήρε μια ασπίδα και την έκανε δική του. Ο Αλέξανδρος όμως δεν ήταν ικανοποιημένος μόνο και μόνο επειδή μοιραζόταν την υποτιθέμενη συγγένεια του με τον Αχιλλέα. Με την επίσκεψή του στην Τροία δήλωνε πως προσδοκούσε να φανεί αντάξιος ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες της αρχαίας Ελλάδας και να πάρει τη θέση του.

Η θυσία και η απόδοση τιμών στον Αχιλλέα ήταν άραγε μια συμβολική κίνηση εμψύχωσης του στρατού ή αποτελούσε μια δική του βαθύτερη επιθυμία; Ο απίστευτος ρεαλισμός και η ρομαντική φιλοδοξία του επιβεβαιώνουν και τις δύο ερμηνείες. Τα συστατικά αυτά αποτέλεσαν έναν συνδυασμό τόσο απρόβλεπτα ικανό και αποτελεσματικό, που τον κατέστησαν ως έναν από τους επιφανέστερους στρατηλάτες στο πεδίο της μάχης.

 
Διαβάστε επίσης

Retromania

Share