Ένα στοιχείο στη Βεργίνα «έδωσε» την αλήθεια για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου: «Η πανοπλία που βρέθηκε μαρτυρά...»
Ο Μανόλης Ανδρόνικος απλώς ξεκινούσε μια ιστορία...
Η τοποθεσία ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους άλυτους γρίφους της Ιστορίας. Ίσως να μην μάθουμε ποτέ πού ακριβώς αναπαύεται το σώμα του απόλυτου στρατηλάτη, αλλά πλέον θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι έχουμε στην κατοχή μας προσωπικά αντικείμενα που εκείνος είχε χρησιμοποιήσει.
Στις 8 Νοεμβρίου 1977, η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως το ταφικό μνημείο της Βεργίνας, μια ιστορική ανακάλυψη που σημάδεψε την καριέρα, αλλά και τη ζωή, του Μανώλη Ανδρόνικου. Ο σπουδαίος Έλληνας αρχαιολόγος διατύπωσε λίγο αργότερα τη θεωρία ότι το μνημείο ανήκει στον τάφο του Φιλίππου Β’, του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Διαβάστε επίσης: Η αλήθεια στο φως για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Το μυστήριο κτίριο που αποκαλύπτει την πραγματικότητα
Η Βεργίνα αποτελεί, χωρίς καμία αμφιβολία, μια από τις πιο σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ού αιώνα, εμπλουτίζοντας τις γνώσεις μας για την αρχαία Μακεδονία και την κληρονομιά της.
Με την πάροδο των χρόνων, πολλοί προσπάθησαν είτε να υποβαθμίσουν είτε να αναδείξουν τη σημασία των ευρημάτων, αλλά η επιστημονική αξία τους παραμένει αμετάβλητη. Ακόμη και πρόσφατες μελέτες, που έρχονται να ανατρέψουν ή να επιβεβαιώσουν παλαιότερες θεωρίες, δεν έχουν μειώσει τη σπουδαιότητα αυτών των ανακαλύψεων.
Η νέα έρευνα και τα στοιχεία της για τη Βεργίνα
Μια νέα επιστημονική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, με τη συμμετοχή παλαιοανθρωπολόγων υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Αντώνιου Μπαρτσιώκα, επανεξετάζει την ιστορία και προσφέρει μια ελαφρώς διαφορετική εκδοχή από ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.
Η ανατροπή αφορά τον ακριβή τόπο ταφής του Φιλίππου Β’. Σύμφωνα με τον Μανώλη Ανδρόνικο, ο βασιλιάς είχε ταφεί στον Τάφο ΙΙ, γνωστό ως «Τάφος του Φιλίππου». Ωστόσο, η νέα ανάλυση των οστών υποδεικνύει ότι ο βασιλιάς της Μακεδονίας είχε ταφεί στον Τάφο Ι. Ένα από τα οστά φέρει τραύμα που ταιριάζει με την περιγραφή του τραυματισμού που υπέστη ο Φίλιππος κατά τη διάρκεια μάχης το 336 π.Χ., όταν χτυπήθηκε από δόρυ, τρία χρόνια πριν από τον θάνατό του. Αυτός ο τραυματισμός έχει καταγραφεί από ιστορικούς όπως ο Πλούταρχος και ο Σενέκας, παρέχοντας μια πειστική επιβεβαίωση του ευρήματος.
Για πρώτη φορά, μέσα από αυτή την έρευνα, επιτυγχάνεται μια σαφής ταυτοποίηση, με τη διαφορά ότι ο Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος Β’ βρίσκεται στον Τάφο Ι και όχι στον Τάφο ΙΙ, όπως πιστευόταν μέχρι τώρα. Στον ίδιο χώρο με τα οστά του - συμπεριλαμβανομένου εκείνου που έφερε το χαρακτηριστικό τραύμα, μέσω του οποίου έγινε η ταυτοποίηση - εντοπίστηκαν επίσης σκελετικά κατάλοιπα από μια νεαρή γυναίκα και ένα νήπιο αγνώστου φύλου. Οι μελετητές εκτιμούν ότι πρόκειται για την τελευταία σύζυγό του, την Κλεοπάτρα, και το νεογέννητο παιδί τους, οι οποίοι δολοφονήθηκαν από την Ολυμπιάδα, τη μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έτσι, τα αρχαιολογικά ευρήματα συνδέονται άρρηκτα με τα εργαστηριακά δεδομένα.
Αν, λοιπόν, ο Φίλιππος Β’ είναι θαμμένος στον Τάφο Ι, τότε ποιος βρίσκεται στον Τάφο ΙΙ; Σε ποιον ανήκει η εντυπωσιακή πανοπλία και τα υπόλοιπα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν εκεί; Για μεγάλο χρονικό διάστημα, θεωρούνταν ότι ο Τάφος ΙΙ ανήκε στον Φίλιππο Β’, λόγω των διαφορετικού μεγέθους κνημίδων που βρέθηκαν, οι οποίες "ταίριαζαν" με την ιστορία του τραυματισμού του στο πόδι που του προκάλεσε αναπηρία.
Όμως ο καθηγητής Μπαρτσιώκας και οι συνεργάτες του πιστεύουν ότι οι περικνημίδες ανήκουν στην Ευρυδίκη, την σύζυγο του Φιλίππου Γ’ του Αριδαίου, η οποία έπαιρνε μέρος σε μάχες και είχε έναν τραυματισμό αντίστοιχο στο πόδι, άρα χρειαζόταν επίσης ανάλογη προστασία με διαφορετικού μεγέθους εξοπλισμό. Αυτό από μόνο του ίσως να μην έχει κάποια ιστορική σημασία, αλλά εφόσον είναι ακριβές, δίνει μια εντελώς διαφορετική υπόσταση στα υπόλοιπα ευρήματα.
Εφόσον τα στοιχεία είναι ακριβή, η πανοπλία στον Τάφο ΙΙ δεν είναι δυνατό να ανήκει στον Αριδαίο, ο οποίος ήταν ετεροθαλής αδελφός του Αλεξάνδρου, αλλά όντας πνευματικά ασταθής, δεν έλαβε μέρος σε καμία μάχη στα 6 χρόνια που κράτησε η βασιλεία του.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τους ερευνητές, η πανοπλία, η ασπίδα και τα όπλα στο μνημείο ΙΙ θα μπορούσαν να ανήκουν μόνο σε ένα πρόσωπο. Στον Μέγα Αλέξανδρο, του οποίο η «παρουσία» (έστω και μέσω των προσωπικών αντικειμένων του) σε συνδυασμό με την επιβεβαίωση της ταφής του Φιλίππου του Β, έρχεται να κάνει ακόμη πιο σημαντική την ιστορική αξία του ταφικού μνημείου της Βεργίνας.
Aκολουθήστε μας στo Google News
