Γεώργιος Παπανικολάου: Ποιος ήταν ο γιατρός που μέχρι και σήμερα συνεχίζει να σώζει γυναίκες! Ο επιστήμονας που εφηύρε το σωτήριο τεστ Παπ
Ο άοκνος ερευνητής που έφτασε στη μεγάλη ανακάλυψη

Στις 19 Φεβρουαρίου 1962, έφυγε από τη ζωή ο διακεκριμένος γιατρός και ερευνητής Γεώργιος Παπανικολάου, ο οποίος με την εφεύρεση του προληπτικού τεστ Παπανικολάου – ή Pap test, όπως το αποκαλούν οι Αμερικανοί – σημείωσε μια παγκόσμια επιστημονική επιτυχία που επηρέασε καθοριστικά τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας.
Διαβάστε επίσης: Νίκος Καζαντζάκης: Ένα από τα μεγάλα κεφάλαια της νεοελληνικής λογοτεχνίας
Γεννημένος το 1883, ο Παπανικολάου από νεαρή ηλικία έθεσε ως στόχο του να υπηρετήσει την επιστήμη και την έρευνα. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική στην Ελλάδα, αψήφησε τις αντιρρήσεις του πατέρα του – ενός γιατρού και πολιτικού από την Κύμη – και αναχώρησε για τη Γερμανία για να ειδικευτεί στη Βιολογία και τη Ζωολογία. Αργότερα εργάστηκε στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο του Μονακό, ενώ παράλληλα υπηρέτησε ως γιατρός στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913), αποδεικνύοντας την αφοσίωσή του τόσο στην επιστήμη όσο και στην πατρίδα.
Τα χρόνια στις ΗΠΑ, η έρευνα και η μεγάλη ανακάλυψη
Το 1913, ο Παπανικολάου έφθασε στη Νέα Υόρκη, με τη σύζυγό του, Μάχη Ανδρογένους, όπου και παρέμειναν ως τον θάνατό του, το 1962.
«Ο πρώτος καιρός ήταν ιδιαιτέρως δύσκολος», αφηγείται η δρ. Νέδα Βουτσά Περδίκη, «Η Μάχη έραβε κουμπιά και ο ίδιος πουλούσε χαλιά και έπαιζε βιολί – ήταν ερασιτέχνης μουσικός – σε νυχτερινά κέντρα ενώ παράλληλα προσπαθούσε να βρει δουλειά στο αντικείμενο του».
Πέρασε ένας χρόνος, ώσπου ο Παπανικολάου διορίστηκε βοηθός ερευνητής στο New York Hospital του Πανεπιστημίου Κορνέλ. Σε αυτό παρέμεινε ως τους τελευταίους μήνες της ζωής του.
«Δούλευε ασταμάτητα. Ακόμη και μέσα στο αυτοκίνητο όταν κάθε βράδυ επέστρεφαν στο σπίτι τους στο Λονγκ Αϊλαντ, που απείχε περίπου μία ώρα από το εργαστήριο. Η Μάχη του έλεγε: “Έχεις δίπλωμα οδηγού του πίσω καθίσματος”. Καθόταν πάντα εκεί και δούλευε για να μη χάνει χρόνο. Ακόμη και ανήμερα το Πάσχα δεν ήθελε να σταματά την έρευνα. Τον είχαν πείσει λοιπόν μια χρονιά να παρευρεθεί στο γλέντι, βγάζοντας του στον κήπο στο σπίτι του ανιψιού του, που επίσης κατοικούσε στο Λονγκ Αϊλαντ, το μικροσκόπιο!»
Ο Παπανικολάου ξεκινώντας από πειράματα σε κολπικά επιχρίσματα που λάμβανε από τη σύζυγό του αλλά και από εργαζόμενες του Women’s Hospital, στις οποίες έδινε και αμοιβή, έφτασε στη σπουδαία του ανακάλυψη.
Όπως αναφέρει το Βήμα Science «μεταξύ των φυσιολογικών κυττάρων εντόπισε σε κολπικά επιχρίσματα κύτταρα κακοήθη. Ο ίδιος χαρακτήριστε εκείνη τη στιγμή “την πιο συνταρακτική της ζωής του”.
»Το 1923 έκανε την πρώτη του ανακοίνωση, όμως δεν έτυχε αποδοχής από τους συναδέλφους του, ορισμένοι εκ των οποίων τον χαρακτήρισαν “έλληνα παραμυθά”.
»Το 1939 άρχισαν να γίνονται αποδεκτές οι έρευνές του στη νέα επιστήμη, στην Κλινική Κυτταρολογία.
»Το 1943 θεμελιώθηκε πλέον επίσημα η Διαγνωστική Αποφολιδωτική Κυτταρολογία (ο κυτταρικός κόσμος φθείρεται και αποβάλλεται, αποφολιδούται στις διάφορες κοιλότητες του σώματος και αυτή είναι βάση στην οποία στηρίχθηκε το τεστ Παπανικολάου).
»Ο νέος κλάδος έθεσε τα θεμέλιά του μέσα από τη συνεργασία του έλληνα γιατρού, του dr Pap, με κορυφαίους ειδικούς, που οδήγησε στη δημοσίευσή του “Τhe Diagnosis of Uterine Cancer by the Vaginal Smear”, η οποία υπεγράφη από τα μέλη των μεγάλων Ιατρικών Σχολών του Χάρβαρντ, της Βοστώνης και της Νέας Υόρκης. Έκτοτε το τεστ Παπανικολάου μπήκε στη ζωή των γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο».
Μιλώντας για τους στόχους του, ο Γεώργιος Παπανικολάου είχε πει:
«Το ιδανικό μου δεν είναι να πλουτίσω, ούτε να ζήσω ευτυχής, αλλά να εργασθώ, να δράσω, να δημιουργήσω. Να κάνω κάτι αντάξιο ενός ανθρώπου ηθικού και δυνατού.
»Θέλω να πολεμήσω εμπρός εις την πρώτην γραμμή και ή να πέσω τίμια ή να φέρω εκ των πρώτων την σημαίαν της πρόοδου εις τον δρόμον του μέλλοντος». Χωρίς καμία αμφιβολία, ο Γεώργιος Παπανικολάου πέτυχε ακριβώς αυτό που ήθελε.