Ο Τοτός και το σκουλήκι: Το ανέκδοτο της ημέρας (28/05)
Θα κλάψετε!
Το Athensmagazine.gr σας καλημερίζει με το κλασικό ανέκδοτο της ημέρας (28/05) και ελπίζουμε να σας αρέσει όσο το χθεσινό.
Πάμε να το διαβάσουμε ανααλυτικά παρακάτω...
Αυτή τη φορά σας βρήκαμε για έναν άτυχο παππού που συνάντησε τον Χάρο:
Στο σχολείο η δασκάλα βάζει τα παιδιά να γράψουν έκθεση με θέμα το μήλο. Ο Τοτός όμως εκείνες τις μέρες είχε δει ένα ντοκιμαντέρ για το σκουλήκι και τη σημασία του στην φύση και έτσι γράφει: Το μήλο βγαίνει από ένα δέντρο, τη μηλιά. Όταν ωριμάζει το μήλο πέφτει από τη μηλιά και το μαζεύουμε από κάτω. Αν δεν το μαζεύουμε, τότε θα βγάλει σκουλήκια. Το σκουλήκι είναι…κτλ…
Η δασκάλα θυμώνει αλλά δεν λέει τίποτα. Η επόμενη έκθεση που βάζει στα παιδιά έχει θέμα το σπίτι και ο Τοτος γράφει: Το σπίτι είναι το μέρος που μένουμε. Το σπίτι έχει τοίχους, ταβάνι, πόρτες και παράθυρα. Τα παράθυρα είναι φτιαγμένα από ξύλο. Το ξύλο θέλει περιποίηση, γιατί αν δεν το περιποιηθούμε θα βγάλει σκουλήκια. Το σκουλήκι είναι…κτλ…
Αγανακτισμένη η δασκάλα ψάχνει να βρει ένα θέμα που να μην μπορεί να υπάρχουν σκουλίκια και βάζει έκθεση με θέμα: Το φεγγάρι. Η έκθεση του Τοτού: Χθες το απόγευμα καθόμουνα στον κήπο μας. Κάθισα μέχρι που βράδιασε και βγήκε το φεγγάρι. Άρχισα να χαζεύω το φεγγάρι και πόσο όμορφο είναι ήταν. Ξαφνικά, εκεί που κοιτούσα το φεγγάρι, σκύβω κάτω και τι να δω; Στα πόδια μου ήταν ένα σκουλήκι. Το σκουλήκι είναι…κτλ…
Bonus ανέκδοτο
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κάθεται σε μια καφετέρια και θυμάται τα νιάτα του. – Θυμάσαι, λέει ο γέρος στην γριά, που πρώτοσυναντηθήκαμε πριν 50 χρόνια… σε ετούτη εδώ την καφετέρια και μόλις βγήκαμε από εδώ, σε πήγα πίσω στον φράχτη του διπλανού εργοστασίου και το κάναμε;
– Και βέβαια το θυμάμαι, λέει η γριά. – Ε, λοιπόν για χάρη εκείνης της μέρας, λέω να το ξανακάνουμε απόψε. – Βεβαίως, λέει η γριά και σηκώνονται και οι δυο να βγουν από την καφετέρια.
Ένας τυπάκος που καθόταν εκεί δίπλα και άκουσε την συνομιλία, σκέφτηκε: «Γούστο θα έχει να πάρω μάτι τα γερόντια» και τους ακολούθησε.
Βλέπει λοιπόν την γριά να σηκώνει την φούστα και να πιάνεται στον φράχτη και από πίσω ο γέρος έχοντας κατεβάσει τα παντελόνια. Το τι ακολούθησε μετά δεν περιγράφεται.
Το πιο άγριο που είχε δει ποτέ ο ματάκιας! Για 40 λεπτά, χωρίς διακοπή, το ζευγάρι τιναζόταν έξαλλα, κουνιόταν σπασμωδικά και οι δυο τους, ούρλιαζαν με τεντωμένες τις φλέβες και γουρλωμένα μάτια. Στο τέλος κατέρρευσαν και έπεσαν στο χώμα.
Ο ματάκιας έπαθε πλάκα. Ποτέ δεν είχε δει, ούτε ακούσει για τόσο παρατεταμένο και τόσο άγριο πόσο μάλλον από δυο γερόντια. «Πρέπει να μάθω το μυστικό τους» σκέφτηκε. Περίμενε να συνέλθουν και πλησίασε τον γέρο.
– Παππού, χωρίς να το θέλω είδα το σκηνικό και εντυπωσιάστηκα. Ποιο είναι το μυστικό σου; Έτσι το έκανες και πριν πενήντα χρόνια; – Παιδί μου, απαντά ο γέρος, πριν πενήντα χρόνια αυτός ο φράχτης δεν ήταν ηλεκτροφόρος.
Aκολουθήστε μας στo Google News
