«Κομίζω γλαύκας εις Αθήνας»: Τι σημαίνει η φράση;
Μια όμορφη φράση που δεν χρησιμοποιείται συχνά
Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι σαν μικρές κάψουλες χρόνου, που περιέχουν μέσα τους συμπυκνωμένη τη σοφία και την εμπειρία πολλών γενεών.
Είναι διαχρονικές, καθώς αν και δημιουργήθηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους, διατηρούν τη σημασία τους ακόμη και σήμερα, καθώς οι ανθρώπινες εμπειρίες και τα προβλήματα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ίδια.
Ουσιαστικά είναι η πολιτισμική ταυτότητα ενός λαού και αποτελούν πλούτο γνώσης και εμπειρίας. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας και να αναπτύξουμε κριτική σκέψη, ενώ η εύστοχη χρήση τους σε μια συζήτηση μπορεί να δώσει χιούμορ, ζωντάνια και έμφαση στα λεγόμενά μας.
Μάθε πώς βγήκε η φράση «κομίζω γλαύκας εις Αθήνας»
«Κομίζω γλαύκας εις Αθήνας»: Λέω πράγματα πασίγνωστα, σαν να ήταν άγνωστα. Η φράση λέγεται γιατί στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν πασίγνωστη, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λ.π. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301).
Στο «Μέγα Λεξικό όλης της Ελληνικής Γλώσσης», ο Δημητράκος, σημειώνει επίσης τις παροιμίες «Γλαύκ’ Αθήναζε» και «Γλαύκα ες Αθήνας», «Την γλαύκα τωβάζουσι», με την ίδια σημασία: επί των λεγόντων ως νέον γνωστότατον τι και κοινότατον.
Δείτε επίσης: «Πώς το τρίβουν το πιπέρι»: Τι σημαίνει η φράση και από πού προέρχεται;
Στον «Κίτρινο Φάκελο» του Μιχάλη Καραγάτση, διαβάζουμε: Τα βιβλία σας αρκούνται να αποκαλύψουν στους ανθρώπους κάτι που όλοι το ξέρουν: το τι σιχαμερά ζώα είναι οι άνθρωποι. Φέρατε κι εσείς γλαύκα εις Αθήνας. . . Και θα ήσαν ουδέτερα τα βιβλία σας, αν δεν είχατε τη μεγαλοφυή πονηριά να διηγήσθε το πασίγνωστο σαν να ήταν άγνωστο.
Aκολουθήστε μας στo Google News
