Αφορμή της συγκεκριμένης κουβέντας, μια δήλωση του Νίκου Κοκλώνη πως φοβάται τα πουλιά!
Ευρυδίκη: Φοβάμαι τα πουλιά, φοβάμαι τα πούπουλα. Φοβάμαι τα περιστέρια και τα πουλιά γενικότερα. Δηλαδή, έχουμε στο σπίτι ένα πουλάκι εμείς…
Ναταλία: Μικρό; Ευρυδίκη: Όχι. Έχουμε ένα καναρίνι, δεν το πλησιάζω. Ναταλία: Είναι του Κωνσταντίνου το πουλί; Ευρυδίκη: Είναι ο Κίτσος. Τον έχει βαφτίσει η βαφτιστήρα μου. Κώστας: Η βαφτιστήρα σου έχει βαφτίσει το πουλί του Κωνσταντίνου; Ευρυδίκη: Εγώ θέλω να πάω στο καμαρίνι! Πες μου πού να πάω; Φωτεινή: Πάντως καλό είναι να το πλησιάζετε που και που γιατί το πουλάκι νιώθει μοναξιά. Ναταλία: Τα φαλακρά δεν τα φοβάται ο Νίκος Κοκλώνης… Ευρυδίκη: Ωωω Θεέ μου! Ναταλία: Εγώ τα αγαπάω όλα! Δεν τα φοβάμαι και τα αγαπώ! Κώστας: Αυτό θα πει φιλόζωη!